Niedoczynność tarczycy a choroba Hashimoto - co trzeba wiedzieć?

Choroba Hashimoto to jedno z najczęściej występujących zaburzeń tarczycy. Czy chorobę Hashimoto można nazywać niedoczynnością tarczycy? Jak wpływa na funkcjonowanie organizmu i czy można się przed nią uchronić?

Prawidłowo działająca tarczyca

Tarczyca to gruczoł znajdujący się w dolnej części szyi, tuż pod krtanią. Hormony wydzielane przez tarczycę regulują pracę niemal całego organizmu, odpowiadając m.in. za przemiany metaboliczne, prawidłowy proces wzrostu organizmu, rozwój układu nerwowego, pracę układu sercowo-naczyniowego, czy też odpowiednią pracę gruczołów płciowych. Najważniejsze są tu hormony tarczycy znane pod skrótami T3 oraz T4: trójodotyronina oraz tyroksyna. Ich produkcję i wydzielanie stymuluje TSH – tyreotropina, wytwarzana w przysadce mózgowej. Wszystkie te trzy skróty powinniśmy znać z kontrolnych badań naszej tarczycy – oznacza się ich poziomy z próbki krwi żylnej.

Ewentualne zaburzenia pracy gruczołu tarczowego wskazują nieprawidłowości w poziomie w/w wskaźników. W przypadku chorób autoimmunologicznych oznacza się również poziom przeciwciał czyli anty-TPO (przeciwciała przeciwko peroksydazie tarczycowej) a także anty-TG (przeciwciała przeciwko tyreoglobulinie), które pomagają w celnej diagnozie choroby Hashimoto.

Wszelkie nieprawidłowości związane z powyższymi badaniami krwi prowadzą do konieczności wykonania USG tarczycy. Z jego pomocą lekarz określi objętość naszego gruczołu oraz znajdzie ewentualne guzki które mogą wpływać na nieprawidłowości w wynikach. Czasem diagnostyka będzie wymagała też rentgenu klatki piersiowej, scyntografii (nieinwazyjnego badania polegającego na podaniu radioizotopu jodu), czy również – w skrajnych przypadkach – biopsji tarczycy. Warto wspomnieć, że zmiany obrazowe oraz nieprawidłowe stężenia hormonów tarczycy niestety bardzo często się łączą.

Choroby tarczycy

Rozróżniamy przede wszystkim:

– niedoczynność lub nadczynność tarczycy, czyli niewystarczająca lub nadmierna produkcja hormonów,
– powiększenie gruczołu tarczowego,
– guzki na tarczycy,
– stany zapalne tarczycy – czyli choroba Hashimoto.

Czym jest niedoczynność tarczycy?

Niedoczynność tarczycy to najczęstsze zaburzenie tego gruczołu. Pojawia się, gdy hormonów tarczycowych jest zbyt mało w stosunku do potrzeb naszego organizmu. Niedoczynność może być pierwotna (spowodowana przewlekłym stanem zapalnym gruczołu tarczowego lub usunięciem go) lub wtórna – w wyniku leczenia innych przypadłości, może też wynikać ze zmian nowotworowych w obrębie przysadki lub podwzgórza.

Objawy niedoczynności tarczycy są mało oczywiste i często błędnie interpretowane – dlatego też badanie TSH, T3 oraz T4 powinno być wykonywane profilaktycznie i regularnie! O niedoczynności tarczycy mogą świadczyć:
– wzrost masy ciała,
– chroniczne zmęczenie oraz senność, ból mięśni i stawów,
– obniżony nastrój (również depresja), problemy z koncentracją i pamięcią,
– zaparcia,
– uczucie zimna, łuszcząca się blada skóra,
– u kobiet: zaburzenia mięsiączkowania,
– zaburzenia płodności,
– problemy z niskim ciśnieniem oraz spowolnienie akcji serca,
– wypadanie włosów,
– wysoki cholesterol.

Choroba Hashimoto – jedna z najczęstszych przyczyn niedoczynności tarczycy

Hashimoto to pierwotna niedoczynność, znana jako przewlekłe autoimmunologiczne zapalenie gruczołu tarczowego. Mówiąc ogólnie, układ odpornościowy uznaje białka tarczycy za wrogie i atakuje je, w wyniku czego synteza hormonów nie przebiega prawidłowo. Niestety, nie da się zwalczyć przyczyny choroby Hashimoto, można jedynie łagodzić jej skutki.

W grupie ryzyka na zapadnięcie na Hashimoto są osoby z cukrzycą typu 1, ale też z udokumentowanymi przypadkami tej choroby w rodzinie. Nie bez znaczenia jest też styl życia – przewlekły stres, problemy psychiczne, przemęczenie oraz infekcje przyczyniają się do rozwoju choroby nie rzadziej niż czynnik genetyczny. Zdarza się również, że choroba Hashimoto rozwija się u kobiet zaraz po przebytym porodzie, przekształcając w trwałą niedoczynność, która bywa czasem utajona.

W przypadku Hashimoto stężenie TSH zawsze wyjdzie podwyższone, w przeciwieństwie do T3 oraz T4 – one mogą być nawet w normie! Dlatego też ważnym wskaźnikiem w diagnozowaniu Hashimoto jest wystąpienie we krwi przeciwciał anty-TPO i anty-TG, które dadzą jednoznaczną diagnozę. W potwierdzeniu jej pomoże też badanie USG, w którym lekarz dokładnie przyjrzy się gruczołowi tarczowemu.

Może się tak zdarzyć, że Hashimoto przebiega bezobjawowo, jednak jest to bardzo rzadkie zjawisko. Warto pamiętać o tym, że początkowe objawy niedoczynności tarczycy nie są dokuczliwe i mogą wzbudzić niepokój dopiero kiedy się zaostrzą. Nasz niepokój powinny również wzbudzić ewentualne zmiany w wielkości tarczycy, wyczuwalne guzki lub jej twardość. Może się również pojawić uczucie ucisku gardła a nawet jego bolesność!

Dieta w chorobie Hashimoto

Choroba Hashimoto uderza przede wszystkim w metabolizm organizmu, dlatego też oczywistym zdaje się fakt, że to właściwa dieta pomoże nam w łagodzeniu skutków tej choroby. Warto więc – przynajmniej na początku – powierzyć nasz jadłospis specjaliście, który pomoże nam zrozumieć na czym powinniśmy oprzeć nasz nowy plan żywieniowy oraz jakie składniki diety pomogą walczyć z objawami choroby Hashimoto i znacząco poprawią nasze wyniki. Należy podkreślić, że istotnymi składnikami diety w tej jednostce chorobowej są :

• jod,
• selen,
• cynk
• żelazo,
• witaminy A, D, witaminy z grupy B,
• wielonienasycone kwasy tłuszczowe.

Równie ważna jest aktywność fizyczna. Dobrze dobrane ćwiczenia – na miarę możliwości chorego – skutecznie poprawiają komfort życia z tą chorobą, a co ważniejsze, pomogą nam mieć nad nią kontrolę. Brak kontroli nad niedoczynnością tarczycy bywa niezwykle niebezpieczny i może skończyć się całkowitym zanikiem tego gruczołu, co w konsekwencji może doprowadzić do trwałych zaburzeń o podłożu psychicznym, pogłębienia nadwagi i rozwoju otyłości, ale też do wielu zaburzeń osadzonych poza tarczycą.

Badaj tarczycę regularnie!

Regularne badanie krwi z oznaczeniem poziomów TSH, FT3 oraz FT4 pomaga we wczesnej diagnostyce problemów z tarczycą oraz rozwijającej się choroby Hashimoto, nie pozwalając jednocześnie na rozwój ich objawów oraz niebezpieczne komplikacje. Jeśli zdiagnozowano u nas chorobę Hashimoto, poza stałą opieką lekarza endokrynologa absolutnie niezbędna jest aktywność fizyczna oraz odpowiednio dobrana dieta, z którą pomoże nam dietetyk kliniczny.

Dietetyk kliniczny układa jadłospis na podstawie preferencji żywieniowych i stylu życia, więc nie musimy się martwić o trudność w realizacji założonych celów zdrowotnych.

Szczegółowa analiza składu ciała, którą wykonamy w gabinecie odpowie w jakiej kondycji jest nasze ciało. Specjalista chętnie podzieli się wiedzą które dokładnie składniki naszej diety będą odpowiadały za poprawę naszych wyników oraz poprawę samopoczucia. Dzięki fachowemu wsparciu jesteśmy w stanie ujarzmić chorobę Hashimoto i zachować ją w remisji.

Serdecznie zapraszamy do kontaktu!